سایت آموزش بازارهای مالی

پل بلاک چین پروتکلی است که دو زنجیره بلاک را به هم متصل می کند تا تعامل بین آنها را فراهم کند. اگر شما صاحب بیت کوین هستید اما می خواهید در فعالیت های DeFi در شبکه اتریوم شرکت کنید، پل بلاک چین به شما این امکان را می دهد که بدون فروش بیت کوین خود این کار را انجام دهید. پل های بلاک چین برای دستیابی به قابلیت همکاری در فضای بلاک چین اساسی هستند. همه این موارد تنها در مقالات و دوره های آپدیتی همچون آموزش ارز دیجیتال در مشهد پارسیان بورس تدریس می شوند!

مقدمه

برای اینکه بفهمید پل بلاک چین چیست، ابتدا باید بدانید که بلاک چین چیست. بیت کوین، اتریوم و زنجیره هوشمند BNB برخی از اکوسیستم های اصلی بلاک چین هستند که همگی بر اساس پروتکل های اجماع مختلف، زبان های برنامه نویسی و قوانین سیستم هستند.

پل بلاک چین پروتکلی است که دو بلاک چین مجزا از لحاظ اقتصادی و تکنولوژیکی را به هم متصل می کند تا امکان همکاری بین آنها فراهم شود. این پروتکل ها به عنوان یک پل فیزیکی عمل می کنند که یک جزیره را به جزیره دیگر متصل می کند و جزایر اکوسیستم های زنجیره بلوکی مجزا هستند.

بنابراین، پل های بلاک چین به اصطلاح قابلیت همکاری را فراهم می کنند، به این معنی که دارایی های دیجیتال و داده های میزبانی شده روی یک بلاک چین می توانند با دیگری تعامل داشته باشند. قابلیت همکاری سنگ بنای اینترنت است: ماشین‌ها در سراسر جهان از مجموعه پروتکل‌های باز یکسانی برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند. در فضای بلاک چین که پروتکل‌های مختلف زیادی وجود دارد، پل‌های بلاک چین برای ارائه سهولت مشابه در تبادل داده و ارزش ضروری هستند.

چرا به پل های بلاک چین نیاز داریم؟

همانطور که فضای بلاک چین تکامل یافته و گسترش یافته است، یکی از مهم ترین محدودیت ها عدم توانایی بلاک چین های مختلف برای همکاری با یکدیگر بوده است. هر بلاک چین قوانین، توکن ها، پروتکل ها و قراردادهای هوشمند خود را دارد. پل های بلاک چین به شکستن این اکوسیستم های رمزنگاری جدا شده و گرد هم آوردن آنها کمک می کند. یک شبکه به هم پیوسته از بلاک چین ها می تواند به توکن ها و داده ها اجازه دهد که به طور یکپارچه بین آنها رد و بدل شود.

پل های بلاک چین علاوه بر ارائه نقل و انتقالات زنجیره ای، مزایای دیگری نیز دارند. آنها به کاربران اجازه دسترسی به پروتکل های جدید در زنجیره های دیگر را می دهند و به توسعه دهندگان از جوامع مختلف بلاک چین اجازه می دهند با یکدیگر همکاری کنند. به عبارت دیگر، پل های بلاک چین جزء حیاتی یک آینده قابل همکاری برای صنعت بلاک چین هستند.

پل های بلاک چین چگونه کار می کنند؟

رایج ترین مورد استفاده برای پل بلاک چین، انتقال توکن است. به عنوان مثال، شما می خواهید بیت کوین (BTC) خود را به شبکه اتریوم منتقل کنید. یک راه این است که بیت کوین خود را بفروشید و سپس اتر (ETH) بخرید. با این حال، این کار هزینه های معاملاتی را به همراه خواهد داشت و شما را در معرض نوسانات قیمت قرار می دهد.

از طرف دیگر، می توانید با استفاده از پل بلاک چین بدون فروش ارز دیجیتال خود به این هدف برسید. وقتی 1 بیت کوین را به کیف پول اتریوم متصل می کنید، قرارداد پل بلاک چین، بیت کوین شما را مسدود می کند و مقدار معادلی از بیت کوین پیچیده (WBTC) ایجاد می کند که یک توکن ERC20 سازگار با شبکه اتریوم است. مقدار بیت کوینی که می خواهید انتقال دهید در یک قرارداد هوشمند قفل شده است و توکن های معادل آن در شبکه بلاک چین هدف صادر یا ضرب می شوند. توکن پیچیده یک نسخه توکن شده از یک ارز دیجیتال دیگر است. به ارزش دارایی ای که نشان می دهد متصل است و به طور کلی می تواند در هر زمان برای آن بازخرید شود (استقرار شود).

از دیدگاه کاربر، این فرآیند شامل چندین مرحله است. به عنوان مثال، برای استفاده از Binance Bridge، ابتدا باید زنجیره ای را که می خواهید از آن مهاجرت کنید، انتخاب کرده و مقدار آن را وارد کنید. سپس رمزارز را به آدرسی که توسط Binance Bridge ایجاد شده است واریز خواهید کرد. هنگامی که ارز دیجیتال در بازه زمانی به آدرس مورد نظر ارسال شد، بایننس بریج معادل تعداد توکن‌های پیچیده شده در بلاک چین دیگر را برای شما ارسال می‌کند. اگر می خواهید وجوه خود را به عقب برگردانید، به سادگی روند معکوس را طی می کنید.

چه نوع پل های بلاک چین وجود دارد؟

پل‌های بلاک چین را می‌توان بر اساس عملکرد، مکانیسم و سطوح متمرکز طبقه‌بندی کرد.

پل بین حبس و غیر حبس

یکی از طبقه بندی های رایج، تقسیم پل های بلاک چین به دو نوع نگهبانی (متمرکز) و غیر حافظی (غیرمتمرکز) است.

پل های نگهبانی از کاربران می خواهند که برای عملکرد صحیح و ایمن سیستم به یک سازمان مرکزی اعتماد کنند. کاربران باید تحقیقات کاملی انجام دهند تا مطمئن شوند این سازمان قابل اعتماد است.

پل‌های غیرقانونی به شیوه‌ای غیرمتمرکز عمل می‌کنند و با تکیه بر قراردادهای هوشمند برای مدیریت قفل و ضرب ارزهای دیجیتال، نیاز به اعتماد به اپراتور پل را از بین می‌برند. در این حالت، امنیت سیستم فقط به اندازه کد زیرین است.

پل های بلاک چین بر اساس عملکرد

طبقه بندی دیگر بر اساس نحوه عملکرد پل بلاک چین است. برخی از نمونه‌ها عبارتند از پل‌های دارایی پیچیده و پل‌های زنجیره جانبی.

پل‌های دارای دارایی، قابلیت همکاری ارزهای دیجیتال را فراهم می‌کنندب، به عنوان مثال، مهاجرت بیت کوین به شبکه اتریوم با مهاجرت BTC به BTC Wrapped (WBTC)، یک توکن ERC20 سازگار با شبکه اتریوم. پل های زنجیره جانبی، بلاک چین والدین را به زنجیره جانبی فرزند خود متصل می کند و ارتباط بین آنها را امکان پذیر می کند. آنها مورد نیاز هستند زیرا زنجیره های والد و جانبی ممکن است مکانیسم های اجماع متفاوتی داشته باشند. یک مثال، پل xDai است که شبکه اصلی اتریوم را به Gnosis Chain (بلاک چین سابق xDai)، یک زنجیره جانبی پرداخت پایدار مبتنی بر اتریوم متصل می‌کند. xDai توسط مجموعه‌ای از اعتبارسنجی‌ها غیر از آنهایی که از شبکه اتریوم پشتیبانی می‌کنند، محافظت می‌شود. پل xDai انتقال ارزش بین دو زنجیره را آسان می کند.

پل های بلاک چین با مکانیسم ها

پل های یک طرفه (یک طرفه) و پل های دو طرفه (دو طرفه) وجود دارد. پل یک طرفه به این معنی است که کاربران فقط می توانند دارایی ها را به یک بلاک چین مقصد متصل کنند، اما نمی توانند به بلاک چین خود بازگردند. پل های دو طرفه به دارایی ها اجازه می دهد تا در هر دو جهت به هم متصل شوند.

مزایای پل های بلاک چین

مهمترین مزیت پل های بلاک چین توانایی بهبود قابلیت همکاری است.

آنها امکان تبادل توکن ها، دارایی ها و داده ها را بین بلاک چین های مختلف، چه بین پروتکل های لایه 1 و لایه 2 یا زنجیره های جانبی مختلف، می دهند. به عنوان مثال، WBTC به کاربران بیت کوین اجازه می دهد تا برنامه های غیرمتمرکز (dapps) و سرویس های DeFi اکوسیستم اتریوم را کاوش کنند. یک بخش بلاک چین قابل همکاری برای موفقیت آینده این صنعت بسیار مهم است.

یکی دیگر از مزایای پل های بلاک چین افزایش مقیاس پذیری است. برخی از پل های بلاک چین می توانند تعداد زیادی از تراکنش ها را پردازش کنند و کارایی را افزایش دهند. به عنوان مثال، پل اتریوم-پلیگون یک پل دو طرفه غیرمتمرکز است که به عنوان راه حلی برای مقیاس پذیری شبکه اتریوم عمل می کند. در نتیجه، کاربران می توانند از تراکنش های سریع تر و هزینه های تراکنش کمتر بهره مند شوند.

خطرات پل های بلاک چین

در عین حال، پل های بلاک چین دارای محدودیت هایی هستند. مهاجمان از آسیب‌پذیری‌های موجود در قراردادهای هوشمند برخی از پل‌های بلاک چین استفاده کردند. تعداد زیادی از ارزهای دیجیتال توسط مهاجمان از پل‌های زنجیره‌ای متقاطع مورد سوء استفاده قرار گرفته‌اند.

پل های نگهبانی ممکن است کاربران را در معرض خطرات نگهداری قرار دهد. نهاد متمرکز پشت پل نگهبانی از نظر تئوری می تواند وجوه کاربران را بدزدد. هنگام استفاده از پل های نگهبانی، مارک های شناخته شده با سابقه طولانی را انتخاب کنید.

یکی دیگر از محدودیت های فنی بالقوه، گلوگاه های سرعت تراکنش است. تنگنای پهنای باند تک زنجیره‌ای می‌تواند مانع از تعامل بلاک چین در مقیاس بزرگ شود.

در حالی که پل زدن می‌تواند ازدحام را در یک شبکه شلوغ کاهش دهد، انتقال دارایی‌ها به شبکه‌ای دیگر مشکل مقیاس‌پذیری را حل نمی‌کند، زیرا کاربران همیشه به مجموعه‌ای از برنامه‌ها و خدمات مشابه دسترسی نخواهند داشت. به عنوان مثال، برخی از Dapp های اتریوم در Polygon Bridge در دسترس نیستند و کارایی مقیاس پذیری آن را محدود می کند.

در نهایت، پل‌های بلاک چین می‌توانند پروتکل‌های زیربنایی را در معرض خطرات مرتبط با نابرابری در اعتماد قرار دهند. از آنجایی که پل های بلاک چین، بلاک چین های مختلف را به هم متصل می کنند، امنیت کلی شبکه های متصل به هم به اندازه ضعیف ترین پیوند قوی است.

آینده پل های بلاک چین چیست؟

اینترنت یک سیستم انقلابی است تا حدی به دلیل قابلیت همکاری بالا. پل های بلاک چین برای افزایش قابلیت همکاری و پذیرش انبوه صنعت بلاک چین حیاتی هستند. آنها برخی از نوآوری های قابل توجه را فعال کرده اند که به کاربران اجازه می دهد دارایی ها را در بسیاری از پروتکل های بلاک چین مبادله کنند. پل های بلاک چین از نظر تعداد پل ها، کاربران و کل تراکنش ها رشد قابل توجهی داشته اند.

نیاز به پل های بلاک چین احتمالاً با حرکت اینترنت به سمت Web3 ادامه خواهد یافت. نوآوری های آینده ممکن است مقیاس پذیری و کارایی بیشتری را برای کاربران و توسعه دهندگان فراهم کند. راه حل های نوآورانه ای را می توان برای رسیدگی به خطرات ایمنی مرتبط با پل ها پیشنهاد کرد. پل های بلاک چین بخشی جدایی ناپذیر از ساخت یک فضای بلاک چین قابل تعامل، باز و غیرمتمرکز هستند.

افکار نهایی

توسعه صنعت بلاک چین با نوآوری مداوم انجام می شود. پروتکل‌های پیشگامی مانند شبکه‌های بیت‌کوین و اتریوم و به دنبال آن بسیاری از بلاک‌چین‌های جایگزین لایه 1 و لایه 2 وجود دارد. تعداد رمزارزها و توکن‌ها به‌طور تصاعدی افزایش یافته است.

با قوانین و فناوری های جداگانه، آنها به پل های زنجیره بلوکی برای اتصال به یکدیگر نیاز دارند. اکوسیستم بلاک چین پل شده، منسجم تر و تعامل پذیرتر است و فرصت هایی را برای مقیاس پذیری و کارایی بهتر باز می کند. با حملات متعدد به پل های متقاطع، جستجو برای طراحی پل ایمن تر و قابل اعتمادتر ادامه دارد.

منبع

Uniswap پیشرو صرافی غیرمتمرکز رمزنگاری است که از بلاک چین اتریوم پشتیبانی می کند. یونی سواپ صرافی غیر متمرکز و از بخش های دوره آموزش ارز دیجیتال در مشهد حامی سرمایه است.

اکثریت قریب به اتفاق معاملات کریپتو در صرافی های متمرکز مانند کوین بیس و بایننس انجام می شود. این پلتفرم‌ها توسط یک نهاد واحد (شرکتی که صرافی را اداره می‌کند) اداره می‌شوند، از کاربران می‌خواهند وجوه را تحت کنترل خود قرار دهند و از یک سیستم دفتر سفارش سنتی برای تسهیل تجارت استفاده کنند.

معاملات مبتنی بر دفترچه سفارش زمانی است که سفارشات خرید و فروش به صورت فهرستی همراه با کل مبلغ ثبت شده در هر سفارش ارائه می شود. تعداد سفارشات باز برای خرید و فروش یک دارایی به عنوان "عمق بازار" شناخته می شود. برای انجام یک معامله موفق با استفاده از این سیستم، یک سفارش خرید باید با یک سفارش فروش در طرف مقابل دفترچه سفارش برای همان مقدار و قیمت دارایی مطابقت داده شود و بالعکس.

مرتبط: شرکت‌های کارت اعتباری باید پرداخت‌های استیبل کوین را ارائه دهند یا پشت سر بگذارند: گارتنر

به عنوان مثال، اگر می خواهید یک بیت کوین (BTC) را به قیمت 33000 دلار در یک صرافی متمرکز بفروشید، باید منتظر خریدار در سمت دیگر دفترچه سفارش باشید تا مقدار برابر یا بیشتر بیت کوین را با آن قیمت خریداری کند.

مشکل اصلی این نوع سیستم نقدینگی است که در این زمینه به عمق و کمیت سفارشات موجود در دفترچه سفارشات در هر لحظه اشاره دارد. اگر نقدینگی کم باشد، این بدان معناست که معامله گران ممکن است نتوانند سفارشات خرید یا فروش خود را تکمیل کنند.

راه دیگر برای اندیشیدن به نقدینگی این است که تصور کنید صاحب یک غرفه مواد غذایی در یک بازار خیابانی هستید. اگر بازار خیابانی مملو از غرفه‌دارانی باشد که اجناس می‌فروشند و مردمی که غذا و خواربار می‌خرند، «بازار مایع» محسوب می‌شود. اگر بازار آرام بود و خرید و فروش کم بود، «بازار تنگ» محسوب می شد.

Uniswap چیست؟

Uniswap نوع کاملاً متفاوتی از صرافی است که کاملاً غیرمتمرکز است، به این معنی که متعلق به یک نهاد واحد نیست یا اداره می شود و از نوع نسبتاً جدیدی از مدل معاملاتی به نام پروتکل نقدینگی خودکار استفاده می کند (به زیر مراجعه کنید).

پلتفرم Uniswap در سال 2018 بر روی بلاک چین اتریوم، دومین پروژه بزرگ ارزهای دیجیتال در جهان از نظر ارزش بازار، ساخته شد و آن را با تمام توکن‌ها و زیرساخت‌های ERC-20 مانند خدمات کیف پول مانند MetaMask و MyEtherWallet سازگار کرد.

Uniswap نیز کاملاً منبع باز است، به این معنی که هر کسی می تواند کد را برای ایجاد صرافی های غیرمتمرکز خود کپی کند. حتی به کاربران اجازه می دهد تا توکن ها را به صورت رایگان در صرافی لیست کنند. صرافی های متمرکز منظم سود محور هستند و برای فهرست کردن سکه های جدید کمیسیون بسیار بالایی دریافت می کنند، بنابراین این به تنهایی یک تفاوت قابل توجه است. از آنجایی که Uniswap یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) است، این بدان معناست که کاربران همیشه کنترل بر وجوه خود را حفظ می‌کنند، برخلاف صرافی متمرکز که معامله‌گران را ملزم می‌کند تا کنترل کلیدهای خصوصی خود را رها کنند تا سفارش‌ها در یک پایگاه داده داخلی ثبت شوند. بر روی بلاک چین اجرا نشود، که وقت گیرتر و گران تر است. با حفظ کنترل روی کلیدهای خصوصی، خطر از دست دادن دارایی ها در صورت هک شدن صرافی را از بین می برد.

طبق آخرین داده ها، Uniswap در حال حاضر چهارمین پلتفرم بزرگ مالی غیرمتمرکز (DeFi) است و دارایی های رمزنگاری شده به ارزش بیش از 3 میلیارد دلار در پروتکل خود قفل شده است.

چگونه Uniswap کار می کند

Uniswap بر روی دو قرارداد هوشمند اجرا می شود: قرارداد Exchange و قرارداد Factory. اینها برنامه های کامپیوتری خودکاری هستند که برای انجام عملکردهای خاصی تحت شرایط خاص طراحی شده اند. در این مورد، قرارداد هوشمند کارخانه برای افزودن توکن‌های جدید به پلتفرم استفاده می‌شود و قرارداد مبادله همه مبادلات توکن یا «تراکنش‌ها» را تسهیل می‌کند.

هر توکن مبتنی بر ERC20 را می توان با دیگری در پلتفرم به روز شده Uniswap v.2 جایگزین کرد.

پروتکل نقدینگی خودکار

روش Uniswap برای حل مشکل نقدینگی (که در مقدمه توضیح داده شد) مبادلات متمرکز از طریق استفاده از یک پروتکل نقدینگی خودکار است. این کار با تشویق افراد معامله در بورس برای تبدیل شدن به ارائه دهندگان نقدینگی (LP) کار می کند: کاربران Uniswap پول خود را برای ایجاد صندوقی که برای تکمیل تمام معاملات انجام شده در پلتفرم استفاده می شود، جمع می کنند. هر نشانه فهرست شده دارای استخر مخصوص به خود است که کاربران می توانند در آن مشارکت کنند، و قیمت هر توکن با استفاده از یک الگوریتم ریاضی اجرا شده توسط کامپیوتر محاسبه می شود (که در بخش «چگونه قیمت توکن تعیین می شود» در زیر توضیح داده شده است).

با این سیستم، خریدار یا فروشنده مجبور نیست منتظر عکس آن باشد طرف اشتباه برای تکمیل معامله در عوض، آن‌ها می‌توانند فوراً هر معامله‌ای را با قیمتی مشخص انجام دهند، به شرطی که نقدینگی کافی در استخر خاص برای تسهیل آن وجود داشته باشد.

در ازای مشارکت در وجوه خود، هر LP یک توکن دریافت می کند که نشان دهنده کمکی است که به استخر ارائه شده است. به عنوان مثال، اگر 10000 دلار به یک استخر نقدینگی که در مجموع شامل 100000 دلار است واریز کرده باشید، یک توکن برای 10٪ از آن استخر دریافت خواهید کرد. این توکن را می توان با سهمی از کارمزد معاملات مبادله کرد. Uniswap به ازای هر معامله ای که در پلتفرم انجام می شود، کارمزد ثابت 0.30٪ از کاربران دریافت می کند و به طور خودکار آن را به استخر نقدینگی ارسال می کند.

هر زمان که یک ارائه‌دهنده نقدینگی تصمیم بگیرد که می‌خواهد از آن خارج شود، بخشی از کل کارمزدهای ذخیره را در رابطه با سهام خود در آن استخر دریافت می‌کند. توکنی که دریافت کردند، که اطلاعات مربوط به میزان بدهی آنها را ذخیره می کند، سپس از بین می رود.

از زمان به‌روزرسانی Uniswap نسخه 2، هزینه پروتکل جدیدی معرفی شده است که می‌توان آن را از طریق رأی‌گیری جامعه فعال یا غیرفعال کرد و اساساً 0.05٪ از هر 0.30٪ کارمزد معامله را به صندوق Uniswap ارسال کرد تا بودجه توسعه آینده را تأمین کند. این گزینه کارمزد در حال حاضر غیرفعال است، با این حال، اگر زمانی فعال شود، این بدان معناست که LPS شروع به دریافت 0.25٪ از هزینه های معاملاتی استخر می کند.

نحوه تعیین قیمت توکن

یکی دیگر از عناصر مهم این سیستم نحوه تعیین قیمت هر توکن است. به جای یک سیستم دفتر سفارش که قیمت هر دارایی توسط بالاترین خریدار و کمترین فروشنده تعیین می شود، Uniswap از یک سیستم بازارساز خودکار استفاده می کند. این روش جایگزین برای تعدیل قیمت دارایی بر اساس عرضه و تقاضای آن از یک معادله ریاضی طولانی مدت استفاده می کند. با افزایش و کاهش قیمت یک سکه بسته به نسبت تعداد سکه ها در استخر مربوطه کار می کند.

توجه به این نکته ضروری است که هرگاه شخصی یک توکن ERC-20 جدید به Uniswap اضافه کند، آن شخص باید مقدار معینی از توکن ERC-20 انتخابی و مقدار مساوی توکن ERC-20 دیگر را به منظور شروع استخر نقدینگی اضافه کند.

معادله تعیین قیمت هر توکن x * y = k است که مقدار توکن A x و مقدار توکن B y است. K یک مقدار ثابت است، یعنی عددی که تغییر نمی کند.

برای مثال، باب می‌خواهد با استفاده از استخر Uniswap LINK/ETH، یک پیوند زنجیره‌ای (LINK) را با اتر مبادله کند. باب تعداد زیادی REF به استخر اضافه می کند که نسبت REF در استخر به اتر را افزایش می دهد. از آنجایی که مقدار K باید بدون تغییر باقی بماند، به این معنی است که ارزش اتر افزایش می‌یابد در حالی که ارزش پیوند در استخر کاهش می‌یابد. بنابراین، هرچه باب پیوندهای بیشتری درج کند، اتر کمتری در ازای دریافت می‌کند، زیرا قیمت آن افزایش می‌یابد.

اندازه استخر نقدینگی همچنین تعیین می‌کند که قیمت توکن‌ها در طول معامله چقدر تغییر می‌کند. هرچه پول یا نقدینگی بیشتر در استخر باشد، انجام معاملات بزرگ بدون کاهش قیمت بسیار آسان تر است.

داوری

معامله گران آربیتراژ جزء مهم اکوسیستم Uniswap هستند. اینها معامله گرانی هستند که در یافتن اختلاف قیمت در چندین صرافی تخصص دارند و از آنها برای کسب سود استفاده می کنند. به عنوان مثال، اگر بیت کوین با قیمت 35500 دلار در کراکن و 35450 دلار در بایننس معامله می شد، می توانید بیت کوین را در بایننس بخرید و آن را در کراکن بفروشید تا سودی به دست آورید. اگر این کار را با حجم زیاد انجام دهید، می توانید سود قابل توجهی با ریسک نسبتاً کم به دست آورید.

کاری که معامله‌گران آربیتراژ در Uniswap انجام می‌دهند این است که توکن‌هایی را پیدا کنند که بالاتر یا پایین‌تر از میانگین قیمت بازارشان معامله می‌شوند - در نتیجه معاملات بزرگی که باعث عدم تعادل در استخر و کاهش یا افزایش قیمت می‌شوند - و بر این اساس آنها را خریداری یا بفروشند. آنها این کار را تا زمانی انجام می دهند که قیمت توکن مطابق با قیمت سایر صرافی ها باشد و سود بیشتری حاصل نشود. این رابطه هماهنگ بین سیستم سازندگان بازار خودکار و معامله‌گران آربیتراژ چیزی است که قیمت توکن Uniswap را با بقیه بازار حفظ می‌کند.

نحوه استفاده از Uniswap

شروع کار با Uniswap نسبتاً آسان است، با این حال باید مطمئن شوید که قبلاً یک کیف پول با قابلیت ERC-20 مانند MetaMask، WalletConnect، Wallet Coinbase، Portis یا Fortmatic دارید.

هنگامی که یکی از این کیف پول ها را دارید، باید اتریوم را به آن اضافه کنید تا در Uniswap معامله کنید و هزینه گاز را پرداخت کنید، که به آن کارمزد تراکنش های اتریوم گفته می شود. هزینه های گاز بسته به تعداد افرادی که از شبکه استفاده می کنند از نظر قیمت متفاوت است. اکثر خدمات کیف پول مطابق با ERC-20 سه گزینه برای پرداخت در بلاک چین اتریوم در اختیار شما قرار می دهند: آهسته، متوسط یا سریع. آهسته ارزان ترین گزینه است، سریع گران ترین گزینه است و متوسط جایی در این بین است. این تعیین می کند که تراکنش شما با چه سرعتی توسط ماینرها در شبکه اتریوم پردازش می شود.

1. به https://uniswap.org بروید
2. «استفاده» را فشار دهید از Uniswap در گوشه بالا سمت راست استفاده کنید.
3. به بخش «اتصال کیف پول» در گوشه سمت راست بالا بروید و کیف پولی را که دارید انتخاب کنید.
4. وارد کیف پول خود شوید و به آن اجازه دهید به Uniswap.5 متصل شود. در صفحه، این گزینه به شما داده می شود که مستقیماً با استفاده از گزینه های کشویی کنار بخش های «از» و «به»، توکن ها را مبادله کنید.
5. انتخاب کنید کدام توکن را می خواهید مبادله کنید، مقدار را وارد کنید و روی "swap" کلیک کنید.